2021-11-24

«به نظر می‌رسد حکومت ایران برنامه‌هایی برای اعمال فشار به کودکان بهایی در مدارس دارد»

  حکومت ایران در ماه‌های اخیر،  نفرت پراکنی علیه بهاییان را با بهره‌گیری از پلاتفروم‌های مجازی افزایش داده‌است. پدیده ثابتی، سخنگوی جامعه بهاییان با ابراز نگرانی از این وضعیت به «ام ویسز» می‌گوید: «به نظر می‌رسد که حکومت ایران فعالیت‌های خود را به تمامی ارگان‌های کشور گسترش داده و برنامه‌هایی برای ارائه تبلیغات ضد بهایی در مدارس و مؤسسات دانشگاهی، به‌ویژه به منظور اعمال فشار بر کودکان بهایی جهت تغییر دین به اسلام، در دست دارد.» پیشتر درپی افزایش نفرت پراکنی علیه بهاییان، جامعه جهانی بهایی، در این مورد بیانیه‌ای منتشر کرده و اعلام داشت که «استراتژی جدید حکومت ایران برای غیرانسانی جلوه دادن جامعه بهایی، استفاده از شبکۀ گسترده […]
2021-11-24

زمانی که یهودیان برای دریافت گذرنامه، «بازجویی» می‌شدند

  شهروندان در «صدای شما»، از تبعیض اقلیت‌های دینی و مذهبی می‌گویند که شاهد آن بوده‌اند،  روایت‌های کوتاهی از درد و رنج میلیون‌ها نفر که در ایران مبدل به «اتفاقاتی ساده» شده که بسیاری با بی‌تفاوتی از آن می‌گذرند. این داستان «ندا» است و زمانی که یهودیان برای دریافت گذرنامه، «بازجویی» می‌شدند: سال ۶۶ بود و «ندا» به دنبال گرفتن پاسپورت و خروج از ایران است ولی به یاد می‌آورد که به یهودیان به سختی پاسپورت می‌دادند و آنها باید از سوی مقامات کلی سین جیم و تحقیر می‌شدند. فرمی را باید برای دریافت پاسپورت پر می‌کردم : نام… نام خانوادگی… تاریخ تولد… مذهب… با خودم فکر می‌کنم: خوب اگر […]

اقلیت‌های دینی در ایران: خشونت، مقاومت و امید

  فرد پطروسیان-کافی است نگاهی به نوزادان تازه متولد شده در یکی از بیمارستان‌‌های ایران بی‌انداریم، با چند کلمه در مورد یک نوزاد می‌توان به راحتی پیش‌بینی کرد که این کودک  تحت حاکمیت جمهوری اسلامی حتی با بیشترین تلاش و با توانایی هوشی بالا، از ابتدایی‌ترین حقوق بشری و شهروندی تا پایان عمر محروم خواهد بود، چرا که وی متعلق به خانواده‌ای از جامعه اقلیت‌های دینی است. گاهی «نجس» خوانده خواهد شد. در آینده احتمال دارد راهی زندان شود. شاید مجبور به ترک وطن و یا محروم از کار و تحصیل بشود. در هرصورت وی شهروند دسته چندم خواهد بود و دسترسی به فرصت‌های برابر اجتماعی و اقتصادی یکسان با […]

طعم تلخ تبعیض

سیروان می گوید: من در یک خانواده یارسانی با گرایشات میانه رو مذهبی بزرگ شدم و خانواده چندان متعصب و مذهبی نبود اما در منزل آداب و مراسم مذهبی یارسان کاملاً رعایت می شد. زمانی که ۹ ساله بودم و به مدرسه می‌رفتم دبستان ما یک معلم پرورشی داشت که بسیار متعصب و مذهبی بود، هر چند ما در آن سن درکی از باورهای مذهبی نداشتیم اما تنفر معلم پرورشی را نسبت به باورهایمان بخوبی احساس می‌کردیم. زمانی که ایام روزه یارسان یا خاونکار رسید و اکثر بچه‌های کلاس نیز روزه بودند معلم پرورشی به بهانه تولد یکی از امامان شیعه وارد کلاس شد و شروع به پخش شکلات میان […]