اقلیت یارسان ایران، تغییرات سیاسی_اجتماعی و مهاجرت
یارسـان یـا اهـل حـق، اقلیتـی دینـی اسـت کـه جمعیـت پیـروان آن در ایـران بیـن دو تـا سـه میلیـون بـرآورد شـده، و اغلـب در اســتان‌های کردنشــین غربــی، بــه ویــژه کرمانشـاه، ســکونت دارنـد. این دیـــن در میـان مـردم سـاکن مناطق کردنشـین عراق و ترکیـــه نیز پیــروانی دارد. ایـــن اقلیـت دینی از سوی قانون اساسی جمهـــــــوری اسلـــامی به رســــــــمیت شناخته نشده، پیـروان آن در داخـل کشـور بـا تبعیـض و آزار و اذیـت دائـم مواجـه بوده و بسـیاری از آنها مجبـور بـه انـکار عقیـده خود در ملاعام شده‌اند.
بهناز حسینی در مورد اقلیت‌های دینی و مهاجرت، که با دانشگاه‌های مختلف از جمله اکسفورد همکاری داشته، در کتابی تحت عنوان «اقلیت یارسـان ایران، تغییرات سـیاسی_اجتـماعی و مـهاجرت»، بـا طــرح دیدگاه‌هایی در مورد بسترهای دینی، تاریخی و فرهنگی یارسان، به چالش‌هایی اشاره می‌کند که پیروان اهل حق در ایران، در زندگی روزمره‌ی خود روبه‌رو هستند.
به نوشته این پژوهشگر، بسیاری از اعضای متعلق به جامعه یارسان، برای کاستن از فشارها، راه انکار را در پیش گرفته و در بسیاری موارد، تفاوت‌های اساسی دین‌شان را با اسلام یعنی دین رسمی جمهوری اسلامی ایران، علنی نمی‌کنند. بخــــــشی از ایـــــن کتاب بـــر پایــه‌ی مطالعـــــات میــدانی و با بهـــره‌گیری از روش‌هـــای تحــقیق کیفی، به شکل انجام مصاحبه‌های آزاد حضوری و مجازی با ۱۲۰ نفر از پیروان اهـــل حــق ساکـــن سوئد و ایـــران، بــه رشته‌ی تحریر درآمده است. در بخش دیگری از کتاب، بهناز حسینی در مطالعه‌ی خود به دنبال درک دگرگونی و نو اندیشی دینی جامعه یارسان در ایران می‌باشد. دین و هویت محلی به عنوان عناصر بنیادی در خاستگاه فرهنگی یارسان و به عنوان شاخص‌های مهم مورد استفاده‌ی افراد برای دسته‌بندی خودشان، از نو ظهور کرده‌اند. بهناز حسینی در گفتگو با «ام ویسز» اظهار می‌کند از زمانی که اینترنت راه خود را به شهرهای کوچک و روستاها باز کرد، فیسبوک به مکانی بدل گشته است برای اهل حق که تاکنون در سکوت به‌سر برده و در خفا به دنبال ساختن هویت خود بوده‌اند. آزادی بیان و اینترنت مدت‌هاست که در ایران سرکوب شده و اهل حق نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشند. بهناز حسینی مـی‌گوید کــه تاکنـون گردانندگان چندین صـفحه اینستاگرامی و فیسبوکی یارسان به دردسر افتاده و بازداشت شده‌اند. وی بر این باور است که شبکه‌های اجتماعی ابزار مهمی در معرفی سیمای مذهبی و اجتماعی اهل حق بوده، ولی برای دغدغه‌های سیاسی این دین خیلی مفید و کاربردی نبوده‌اند.